Al die veld is vrolik

Ons het twee dae terug weer Ounooi ‘n ander stappaadjie gaan wys. Hier is so baie stappaadjies en as jy eers begin stap, voel dit vir jou asof jy iewers op ‘n plaas rondloop. Poplap was natuurlik opgewonde, want ‘n gedeelte van hierdie paadjie het sy saam met maats so drie jaar terug gestap toe hulle op hul eie gelaat was. Sy was besig met die Duke of Edinburgh-award en deel daarvan was om ‘n kamp te doen. Julle kan oor die DoE-award meer hier lees. Dis ‘n drie-jaar program en die toekennings begin van brons na goud.

Om ‘n hond te wees in hierdie bos is groot werk, want die familie stap nie heeltyd saam nie, Poplap is heeltemal te fiks vir die res en ek moet net heeltyd tussen die twee groepe hardloop om seker te maak almal agter is nog wel! Op hierdie foto kan jul vir Poplap ver vorentoe so half en half sien.

Sjoe, dis darem mooi hoor!

Hierdie is pragtige perde. Hulle is so mak, hulle kom eintlik nader na jou toe sodra hulle jou sien aankom. Hulle moet baie van mense hou, want hulle laat jou toe om byna tot teenaan hulle te kom.

Pienk blomme. Ounooi sê sy is baie sleg met blomname, in Suid-Afrika al was sy so, dus met die Engelse s’n sal sy pateties wees! Sy sê haar ma het ‘n blom/plant net een kyk gekyk en dadelik geweet wat die naam was en sy het al so baie keer gewens sy was ook so met plant/blomname!

‘n Lekker tonneltjie – wat die bos vorm.

Hier loer ons deur na lande wat lyk asof daar koring geplant is, maar dit is nie koring nie.

Iemand het 30 jaar oud geword en sy/haar ballon hier vergeet! Ai, die morsjorse!

Sjoe, kyk net hoe hang my tong uit. Darem word daar vir my gestop sodat ek ‘n tweede asem kan skep en net my tong weer korter kan maak.

Poplap is stout! Hier sit sy in die boom op ‘n tak en ek kan nie opklim nie!

Hierdie mense is kwaai. Hulle sê jy mag net hier afstap wanneer die hekke oop is…sjoe. Gelukkig is die hekke oop en kan ons afloop.

‘n Lekker loer-plekkie.

En nog ‘n loer-plekkie. Ek wonder of julle die stofwolkie kan sien wat daar trek? Hierdie land is so vol klippe! Die arme boer sukkel seker sy dinges af om van die klippe ontslae te raak.

Hier is die boer! Die trekker was eintlik seker so ‘n halwe myl van ons af! Gelukkig met die kamera kan mens als nader bring…en lyk dit asof ons by hom was. Ounooi was so vinnig om die foto te neem.

Ai, Ounooi het gedink die foto is nogal kleurvol.

Die een ook! Gelukkig het ek ver weg gebly van die steek-goete af. Poplap is morsdoodbang vir die goeters en Boeta hardloop dat jy net sien stof trek as hy die woord by hoor! Hulle altwee is soos magnete as dit by bye kom en ek weet al om die goeters sommer stukkend te byt as hulle naby hulle kom.

Nog mooi pers blomme met hul saad wat soos wolle lyk.

Mooi pienk blommetjie, né?

‘n Ou gebou. Dit lyk nie asof dit vir iets gebruik word nie.

Ounooi het nog gedink hierdie lyk soos ‘n private mini-golfbaan, toe help Boeta haar reg en sê dis waar die plaaslike miniatuur-vliegtuigliefhebbers bymekaar kom. Dit is sommer so klein stukkie landingstrokie, dat dit lyk asof daar net-net vyf persone daarop gaan pas met hul speelgoedjies.

‘n Soenhekkie – kissing gate.

Hier kom die Skim!

Ligene – mooi geel

Hierdie lyk na ‘n mooi patroontjie van ligene.

Hierdie sak werk amper soos ‘n Skip. Ek wonder of julle daarop kan lees. Dis ‘n Hippo-Bag.  Al die takkies langsaan moet seker daarin gaan.

AL DIE VELD IS VROLIK

Woorde: C. LOUIS LEIPOLDT
Musiek: J. WEBER; verwerk: PIETER DE VILLIERS

Al die veld is vrolik; al die voëltjies sing;
al die kriekies kriek daarbuit’; elke sprinkaan spring.
Al die koggelmannetjies kom om fees te vier;
hier galop ‘n goggatjie, daarso dans ‘n mier.

[KOOR]
Nou gaan die kinders draai, nou gaan hul speel!
Kom Sus, gee handjie! Almal moet draai!
Boet gee ook handjie! Nou gaan ons swaai–
dis tog so prettig! Wie dans met my?
Al in die rondte, vrolik en bly!
Kom Sus, gee handjie! Almal moet draai!
Boet gee ook handjie! Nou gaan ons swaai–
dis tog so prettig! Wie dans met my?
Al in die rondte, vrolik en bly!

Selfs die vissies spartel teen die kafferskuil;
in die groot ou eikeboom droom ‘n oupa-uil.
Oral in Karooland is ‘n ruik versprei:
boegoeblom en appelkoos–kan jy beter kry?

[KOOR]
Nou gaan die kinders draai, nou gaan hul speel!
Kom Sus, gee handjie! Almal moet draai!
Boet gee ook handjie! Nou gaan ons swaai–
dis tog so prettig! Wie dans met my?
Al in die rondte, vrolik en bly!
Kom Sus, gee handjie! Almal moet draai!
Boet gee ook handjie! Nou gaan ons swaai–
dis tog so prettig! Wie dans met my?
Al in die rondte, vrolik en bly!

Bind vir my tesame katjiepiering wit,
bobbejaantjies blou en bont, rose in gelid,
varings van die klippe, oral, ai só mooi,
rooi kalkoentjies uit die vlei–blomme uitgestrooi.

[KOOR]
Nou gaan die kinders draai, nou gaan hul speel!
Kom Sus, gee handjie! Almal moet draai!
Boet gee ook handjie! Nou gaan ons swaai–
dis tog so prettig! Wie dans met my?
Al in die rondte, vrolik en bly!
Kom Sus, gee handjie! Almal moet draai!
Boet gee ook handjie! Nou gaan ons swaai–
dis tog so prettig! Wie dans met my?
Al in die rondte, vrolik en bly!

Vrolik is die wêreld, vrolik rant en vlei!
Elke koggelmannetjie het sy maat gekry.
Elke gons’rig’ goggatjie is getroud of vry:
vrolik is die wêreld hier, vrolik veld en vlei!

[KOOR]
Nou gaan die kinders draai, nou gaan hul speel!
Kom Sus, gee handjie! Almal moet draai!
Boet gee ook handjie! Nou gaan ons swaai–
dis tog so prettig! Wie dans met my?
Al in die rondte, vrolik en bly!
Kom Sus, gee handjie! Almal moet draai!
Boet gee ook handjie! Nou gaan ons swaai–
dis tog so prettig! Wie dans met my?
Al in die rondte, vrolik en bly!

As jy weet hoe om “background sound” op ‘n site te gebruik, hier is ‘n gedeelte van die link wat jy gebruik en die res is die website-link hierna. Dan kan jy die musiek wat jy op die link hoor, gebruik. Geniet dit.

<bgsound src=”../midi/052.mid” loop=”-1″>

http://www.busyhands.co.za/lyrics/la_aldieveld.htm

Ou hekke, trekkers en Red Arrows

Gister het die hele fadamily met my gaan stap, baie naby waar ons bly en met ‘n ompad ‘n roete teruggekom wat ek al baie goed ken. Hier het Oubaas my afgeneem waar ek vir ‘n ou trekker gesit en kyk het, maar ai, toe het ek te vinnig my kop weggeswaai en het hy my gemis waar ek vir die trekker gekyk het!

Hier is die trekker…mooi né! Kyk net die baie klein, fyn blommetjies…geel en wit.

Ek het perde ook gesien!

Hier het Oubaas my gevang waar ek dit geniet het om tussen hom en Ounooi en die twee kinders heen-en-weer te draf. Poplap en Boeta is voor in die pad, baie ver – by die huise op die foto, sit hulle en hardloop ek myself ‘n papie tussen die twee groepe, maar ek hoop Ounooi onthou om te se dat ek dit erg geniet het. Dit was vir my soos ‘n speletjie.

Ounooi het baie van die spul hekke gehou en Oubaas moes net bont staan met sy selfoon om af te neem. Sy het haar kamera nie saamgebring nie en Oubaas was naderhand lam gewees van al die opdragte.

Nog ‘n hek.

En nog ene.

Hierdie foto het Ounooi vandag geneem. Dit was die Queen wat die “trooping of the colours” ge-accept het. [dit was haar verjaardagvieringe] Die Red Arrows -[soos die Silver Valke] party mense by Ounooi se skool praat van Dead Sparrows…haha…het oor ons huis gevlieg! Hierdie was die laaste groepie van sowat 4 verbyvlugte. Eers het daar groepe van 3 gekom wat gelyk het asof hulle vlieg soos 1, toe ‘n grote met 2 kleineres. Oubaas het gedink hulle het goed gevlieg. Dit was net een baie groot geraas!

Perdespronge

Ounooi is verbaas om die plase te sien, byna reg teenaan die woongebied waar ons bly. Heerlike plekkies vir stap en net een ander stapper met sy woef was in sig.

Uitgestrekte plase, dit lyk kompleet asof hier nie geboer word nie, maar net gebly word.

Geen draadheinings nie, slegs heinings van hierdie digbeplante struike wat die wind afkeer vir die skape – die skape moet iewers wees, nie in sig vandag nie, maar skaapwolletjies kon op plekke gesien word.

Ounooi het gesê dat hierdie vir haar soos ‘n miniatuur plantasie lyk. Ek het te veel rondgehardloop en nie baie oor die woord gedink nie. Oubaas het ook so iets gesê.

Ounooi het weer haar toegespits op die afneem van bome…

…en nog bome!

…en ‘n enkele groot boom…

Bo-op een van die heuweltjies het ons die bewys gekry van ‘n vuurtjie wat gebrand het…

…en agter ons die plaashuis en buite-geboue.

Ounooi het iets van ‘n trôg gesê…Oubaas het drinkbak gesê…ek weet net ek was dors!

Hier is die bewys…ek kan spring! …soos ‘n wafferse perd – frisby in my bek

Loshande …of is dit lospote! oor die pale….

Nog affodille!

…en darem ‘n toilet …by die parkeerplek…vir die waarvoor die nood groot is.

Lekkerste uitstappie

Hier is ek, minute voor die uitstappie – ek het nog vir Poplap met die uitplant van plantjies gehelp toe ek Ounooi en Oubaas hoor roep.

Ek sit gereed agter-in die kar, baie opgewonde.

Ounooi is bedrywig met die kamera en ek loer vir haar. Oubaas is iewers in die huis doenig.

Oubaas draai nou te lank en ek begin al vir mense met hul honne in die straat kyk…[ek hoop julle sien my tong raak]…ek is die ene konsentrasie.

Ounooi is nou ook al moeg gewag vir Oubaas, nou neem sy al die bure se ingang af!

Aah! Ons is hier! Sowat 3km van waar ons bly. Ek ken hierdie paadjie al beter as Ounooi, ek was al drie keer hier, dis Ounooi se eerste keer.

Lekker sonskyn…Ounooi dink nie die weer gaan so sonnig bly nie, ons is gelukkig dat ons so bietjie sonskyn kry.

Dis mooi! Gelukkig nie te modderig nie.

Die huis is sommer net naby waar ons geparkeer het. Dis deel van ‘n klein woonarea.

En ons volg die voetpad!

Mooi né, die foto is 14:37 geneem…volgens die kamera se settings

Dis waar ons uitkom! Sjoe! Velde en velde gras…ons mag nie deur die hek gaan nie, maar ons mag op die boere se velde loop…natuurlik is daar reëls wat Country Code genoem word.

Oor hierdie trap-leertjie moet jy gaan om oor te klim- in plaas van deur die hek.

Ounooi kla van spiere wat gaan seer wees…hierdie velde is harde werk – op-en-afdraende!

Ek lê gereed – soos ‘n op-en-wakker skaaphond! – vir Oubaas om te begin speel!

Kyk net hoe konsentreer ek!

Doer hol ek agter die frisby aan! Sjoe, dis vrek harde werk, die opdraendes is steil en ek is gou gô uit!

As Oubaas klaar sê, dan weet ek om eers ‘n ruskans te vat, dan’s ek maar ook te bly om weer asem te kan skep.

Die gras is lekker dik en ek val sommer lekker plat daarop neer om my asem terug te kry.

Ek is baie mooi geleer. As Oubaas vir my sê om te wag of bly of sit, dan bly ek net waar ek is. Ek gaan nooit deur ‘n ingang sonder iemand se toestemming nie. As Oubaas-hulle gelukkig is, dan sal hulle gaan sê, dan weet ek dat ek toestemming het om deur te gaan. Die Engelse hier rond is dronk geslaan as hulle hoor ek verstaan Afrikaans! [haha..hulle honne verstaan dan Engels…honne leer mos die taal van hulle base!]

Terug kar toe. Ounooi het nog sowat 20 mooi foto’s, van hulle waar ek soos ‘n wafferse perd oor pale spring! Julle sal moet terugkom vir dit. Ounooi moet nou eers ontbyt gaan eet. [kyk net hoe blom die geel affodille!]

Sonskyn stappie

Hier is ek weer! Hierdie keer om ‘n paar stappie-foto’s vir julle te wys en van hoe rats ek is met die vang van my geel rek! Dan het ek ‘n lekker stappie verlede naweek gehad toe ons heerlike sonskyn gehad het vir ‘n dag. Ek ken al die verskillende kleure speelgoed. Oubaas sit my geel bal, rooi bal, geel rek en ‘n paar kleurlose speelgoed in ‘n ry. Dan sê hy vir my om die geel bal te bring, dan gaan gryp ek my geel bal! Dieselfde vir die rooi bal, geel rek, ens. [Ounooi dink ek is baie slim. Ounooi het ‘n video van my van hoe ek met my bal speel, ‘n speletjie wat ek self uitgedink het, dalk sal sy dit op youtube kan sit en hier kan oplaai om vir julle te wys, sy dink dis baie bright van my op so met my bal te speel. Ongelukkig wil sy nie my blog opgradeer om die video hier op te plaas nie, sy is nog te vies vir WordPress en dink nie die wêreld van WP om haar geld op dit te mors vir ‘n video nie.]

Hierdie gat is my gunsteling gat om my snoet in te druk, net vir ingeval ek iets daarin sien, maar daar is nooit iets in nie, behalwe iets wat lyk soos ‘n rooi stuk lap.

Perde! Hulle is baie vriendelik en gee nie om as ek naby hulle kom nie, maar hulle gee my darem altyd daardie kyk.

Oe! Obaas het hierdie hartjie eerste gesien en toe vir Ounooi gesê dis sy hart aan haar! [oe, hy kan tog so romanties wees, as hy wil!]

Hierdie boom lyk asof hy ‘n bakkie het, maar moenie te bly raak nie, daardie bakkie is eintlik net ‘n deurloop, ek dink die eekhorinkies speel heerlik hier.

Dis mooi, nè!

Ounooi het baie van die trekker gehou en het sommer ‘n paar foto’s van die outjie geneem. Dit het haar sommer laat terug verlang na die dae op die plaas.

Beeste kyk en slimgeid

Ounooi het gelukkig so ‘n paar minute gehad wat sy kon steel om vir julle te bederf. Ek het natuurlik vir haar mooi poot gegee en haar knie ‘n lekker nat lek gegee. Julle het nou al die beeste-kyk foto’s gesien en hierdie boonste foto’s is almal nog deel daarvan. Julle sal ook onthou hoe soet honne ek is met die stappery en al die dinge. Hier is so baie rigtings waarheen daar met my gestap word, dat ek nou nie vir julle kan sê of hierdie een ‘n noordelike of oostelike rigting is nie, ek’s te deurmekaar gestap! Al wat ek weet – soos julle in die laaste foto kan sien – is dat ek heeltyd net snuf-snuf soos ons stap. Dis geen wonder Poplap sê ek’s ‘n stofsuierhonne nie, ek moet altyd aan als ruik en seker maak dis veilig en dat dit my nie gaan opeet nie. Hier het Ounooi skoon moedeloos geraak, want ek het letterlik elke blaartjie beruik, maar Oubaas het gesê sy moet my net dophou sodra ons omdraai en sê kom ons gaan “huistoe”. Sjoe! en toe gebeur dit! Toe ons omdraai, toe sê Oubaas net vir my, “kom Zandie, ons gaan huistoe, kom, huistoe!” Woef, sê ek vir julle regte mense wat hier lees, dit was toe ‘n hond van ‘n ander kleur! Ek het sommer nie meer geruik nie, net so hier en daar my neus grond toe laat gaan en reguit die paadjie gestap wat ons gekom het sonder dat Oubaas of Ounooi een woord vir my gesê het om my te herinner watter bos-afdraaipaadjie om te vat! Sjoe, Ounooi kon dit skaars glo. Sy was skoon in vervoering oor my slimgeid en het eers gedink Oubaas praat sommer. Woef, ek is ‘n honne-honne en nie ‘n bobbejaan-honne nie! Ek is slim as dit by “huistoe” kom en ek weet presies hoe ons gekom het en sal net die regte paadjie terugneem huistoe. Julle regte mense wat hier lees, julle moet vir julle almal ‘n Kollie-honne kry. Ounooi sê sy het nog altyd gedink haar Jack Russel was die slimste, maar nou dink sy bietjie anders. Woef!

Woef, amper vergeet ek. Iemand het vandag gesoek na “hoe lank leef Collie-honde!” op my blog. Sjoe, ek raak nou bekend. Die anner dag het iemand gesoek na die soort kos wat marmotte eet en ek het toe vir hulle die antwoord gegee. Nou gaan ek vir julle vertel hoe lank gaan ek nog leef…en dis maar net 12 jaar. Eina, dis nie baie lank nie. Die oudste Kollie-honne het 17 jaar geword. Sjoe, ek wens ek kan ook so oud word. Ai tog, hoekom moet almal en alles doodgaan!

Ounooi het baie gehou van hierdie foto, Oubaas sê sy wil altyd sulke “snaakse” goed afneem, goed wat gewone mense nie wil afneem nie, Ounooi sê sy hou daarvan om sulke “snaakse” goed af te neem, sy dink dis deel van jou persoonlikheid om bietjie “anders” te wees, Oubaas moet maar daarmee saamleef, hy het ook haar maar gelos, want hy ken haar al as sy eers begin kliek-kliek.

Hier kan julle sien hoe sommige mense die paadjies ry wat hulle nie mag ry nie. Julle sal seker nog die waarskuwing onthou. Oubaas het self die anderdag hier gery. Nou kan julle sien watse paadjies ek partykeer moet loop! Hier het ek en Ounooi teen die verste kant links op die gras probeer loop, Ounooi het net-net nie in die modder getrap nie en Oubaas het darem polite probeer wees deur te maak asof hy wil seker maak dat sy nie gaan val nie, maar sy het darem hom verseker dat haar balans baie goed is. Ek het nie balans mooi verstaan nie en gewonder of ek ook balans het en of myne ook goed is. Ounooi sal seker nog vir my sê wat dit is. Sy vertel my van alles wat ek moet weet.

Op hierdie foto kan julle die skuinste sien waar ek meeste van die tyd my stappies begin. Die bome doer in die verte, is waar ons deurkom en dan loop ons al die pad die skuinste af en dis juis hier waar ek so baie daarvan hou om in die lang grasse plat neer te val. Julle sal my vorige foto’s daaroor onthou. Dan kom ons by hierdie plaasskuur uit, wat vir Ounooi-hulle lyk of dit nie gebruik word nie. Links op die foto sal julle my hekkie sien waardeur ek moet gaan en dan’s ons direk in ‘n smal teerpaadjie. Die foto van die trekker sal julle nog onthou – waar ek so eenkant toe gesit het – dis nou daardie paadjie en daardie teerpaadjie bring mens ook uit by die modderige waterpaadjie wat julle ook hierbo sien. Die teerpad gaan aan oor ‘n tipe van ‘n bult wat ons nog nie gaan stap het nie. Die skuinste is nogal harde werk as jy teruggaan en Ounooi blaas partykeer soos ‘n os – moenie dat sy weet ek sê dit hier van haar nie!! – as sy doer bo uitkom. Ek dink sy het ‘n kierie nodig om daardie opdraende te loop!

Ek wonder wie van julle kan raai wat hierdie goete is! Ounooi kry hulle partykeer teen haar arms en dan gebeur daar iets vreesliks…sy moet ook ‘n pels soos ek kry, dan sal die iets vreesliks nie met haar gebeur nie! Dis sommer stoute plante, Woef!